< Mezmurlar 16 >
1 Davut'un Miktamı Koru beni, ey Tanrı, Çünkü sana sığınıyorum.
Miktam. Davidov. Čuvaj me, Bože, jer se tebi utječem.
2 RAB'be dedim ki, “Efendim sensin. Senden öte mutluluk yok benim için.”
Jahvi rekoh: “Ti si moj gospodar, nema mi blaženstva bez tebe!”
3 Ülkedeki kutsallara gelince, Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
Za svetima što su u zemlji sav plamtim od čežnje!
4 Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak. Onların kan sunularını dökmeyeceğim, Adlarını ağzıma almayacağım.
Gomilaju patnje moje koji slijede bogove tuđe. Ja im ljevanica nalijevat' neću, ime im spominjat' neću usnama.
5 Benim payıma, Benim kâseme düşen sensin, ya RAB; Yaşamım senin ellerinde.
Jahve mi je baština i kalež: Ti u ruci držiš moju sudbinu.
6 Payıma ne güzel yerler düştü, Ne harika bir mirasım var!
Na divnu zemlju padoše mi konopi, vrlo mi je mila moja baština.
7 Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be, Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
Blagoslivljam Jahvu koji me svjetuje te me i noću srce opominje.
8 Gözümü RAB'den ayırmam, Sağımda durduğu için sarsılmam.
Jahve mi je svagda pred očima; jer mi je zdesna, neću posrnuti.
9 Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor, Bedenim güven içinde.
Stog' mi se raduje srce i kliče duša, i tijelo mi spokojno počiva.
10 Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin. (Sheol )
Jer mi nećeš ostavit' dušu u Podzemlju ni dati da pravednik tvoj truleži ugleda. (Sheol )
11 Yaşam yolunu bana bildirirsin. Bol sevinç vardır senin huzurunda, Sağ elinden mutluluk eksilmez.
Pokazat ćeš mi stazu u život, puninu radosti pred licem svojim, sebi zdesna blaženstvo vječno.