Mezmurlar 147
1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
¡Aleluya! Porque es bueno cantar salmos a nuestro ʼElohim, Porque agradable, hermosa es la alabanza.
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
Yavé edifica a Jerusalén. Él reúne a los desterrados de Israel.
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
Él sana a los quebrantados de corazón Y venda sus heridas.
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Él cuenta el número de las estrellas. Él da nombres a todas ellas.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Grande es nuestro ʼAdonay Y prominente en fortaleza. Su entendimiento es infinito.
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
Yavé sostiene a los afligidos. Él abate a los perversos hasta la tierra.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Canten a Yavé con acción de gracias. Canten salmos a nuestro ʼElohim con el arpa,
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
Quien cubre de nubes el cielo, Quien provee lluvia para la tierra, Quien desarrolla la hierba en las montañas.
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Él da a la bestia su alimento, A las crías de los cuervos que claman.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
No se deleita con la fuerza del caballo, No se complace en las piernas de un hombre.
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
Yavé favorece a los que le temen, Los que esperan su misericordia.
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
¡Alaba a Yavé, oh Jerusalén! ¡Alaba a tu ʼElohim, oh Sion!
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
Porque Él refuerza los cerrojos de tus puertas, Él bendice a tus hijos dentro de ti.
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
Él establece paz en tus fronteras, Él te sacia con lo mejor del trigo.
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
Él envía su mandato a la tierra, Su Palabra corre velozmente.
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
Él da nieve como lana, Él esparce la escarcha como ceniza.
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
Él lanza su nieve como migas. ¿Quién puede resistir su helada?
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
Envía su Palabra, Y la derrite, Impulsa su viento para que sople, Y fluyan las aguas.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
Él declara sus Palabras a Jacob, Sus Estatutos y Ordenanzas a Israel.
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
No trató así con ninguna nación. Ninguna otra conoció sus ordenanzas. ¡Aleluya! ¡Aleluya!
