< Mezmurlar 147 >

1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
Hvalite Gospoda; ker dobro je prepevati Bogu našemu; ker prijetno, spodobno je hvaljenje.
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
Zidar Jeruzalema Gospod, Izraelce zbira razkropljene.
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
On ozdravlja potrte v srci in obvezuje v njih bolečinah.
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Prešteva zvezd število, kliče jih, kolikor jih je, po imenih.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Velik je Gospod, Bog naš, in mnoga moč njegova, razumnost njegova brezmerna.
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
Krotke podpira Gospod, hudobne potiska noter do tal.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Pojte hvalne pesmi Gospodu, na strune prepevajte našemu Bogu.
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
On zagrinja z gostimi oblaki nebesa; dež napravlja zemlji, daje, da seno rodevajo gore.
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Živež svoj daje živini, mladim krokarjem, ki čivkajo.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
Moči konjeve se ne veseli, stegna odličnega moža mu niso po volji;
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
Po volji so Gospodu boječi se njega, kateri imajo nado v milosti njegovi.
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
S hvalo slávi Jeruzalem Gospoda, hvali Boga svojega, o Sijon.
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
Ker zapahe tvojih vrát utrjuje, sinove tvoje blagoslavlja sredi tebe.
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
Mir daje pokrajinam tvojim, z mozgom pšenice te siti.
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
Ko pošlje govor svoj na zemljo, urno izteče beseda njegova.
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
Sneg daje kakor volno, slano razsiplje kakor pepél.
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
Led svoj meče dol, kakor koščke; pred mrazom njegovim kdo prebije?
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
Besedo svojo pošlje in jih raztaja; kakor hitro pihne veter svoj, iztekó vodé.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
Besede svoje naznanja Jakobu; postave svoje in pravice svoje Izraelu.
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
Ni storil tako nobenemu narodu; zatorej ne poznajo tistih pravic. Aleluja.

< Mezmurlar 147 >