< Mezmurlar 147 >
1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.