Mezmurlar 147
1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
Teiciet To Kungu, jo ir labi, mūsu Dievu slavēt; šī teikšana ir mīlīga un pieklājās.
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
Tas Kungs uztaisa Jeruzālemi, Viņš sapulcina Israēla ļaudis, kas bija izdzīti.
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
Viņš dziedina tos, kam satriektas sirdis, un remdē viņu sāpes.
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Viņš skaita zvaigžņu pulku, Viņš sauc tās visas pa vārdam.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Mūsu Kungs ir liels un varens spēkā, Viņa gudrība ir neizmērojama.
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
Tas Kungs paceļ bēdīgos un pazemo bezdievīgos līdz zemei.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Pateiciet Tam Kungam ar slavas dziesmām, teiciet mūsu Dievu ar koklēm!
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
Viņš debesi apklāj ar mākoņiem, Viņš lietu dod zemei, Viņš liek zālei augt uz kalniem;
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Viņš lopiem dod barību, jauniem kraukļiem, kad tie sauc.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
Viņam nav labs prāts pie zirga stipruma, Viņam nepatīk vīra lieli.
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
Tam Kungam patīk tie, kas Viņu bīstas, kas gaida uz Viņa žēlastību.
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
Teici To Kungu, Jeruzāleme, slavē savu Dievu, Ciāna.
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
Jo Viņš stiprina tavu vārtu aizšaujamos, Viņš svētī tavus bērnus tur iekšā.
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
Viņš dod mieru tavām robežām, Viņš tevi paēdina ar briedušiem kviešiem.
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
Viņš sūta Savas apsolīšanas virs zemes, Viņa vārds tek(izplatās) ar steigšanos.
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
Viņš dod sniegu kā vilnu, Viņš kaisa salnu kā pelnus.
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
Viņš met Savu krusu kā kumosus. Kas var pastāvēt priekš Viņa aukstuma?
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
Viņš sūta Savu vārdu, un kūst, Viņš liek savam vējam pūst, tad ūdeņi notek.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
Viņš Jēkabam dara zināmu Savu vārdu, Israēlim Savus likumus un tiesas,
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
Tā Viņš nedara nevienai citai tautai; Viņa tiesas tās nepazīst. Alleluja!
