< Mezmurlar 147 >

1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
Alléluia.
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
Bâtissant Jérusalem, le Seigneur rassemblera les dispersions d’Israël.
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
C’est lui qui guérit ceux qui ont le cœur brisé, et qui bande leurs plaies.
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Qui compte la multitude des étoiles, et à elles toutes donne des noms.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Grand est notre Dieu, et grande est sa force; et à sa sagesse il n’y a point de borne.
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
Le Seigneur prend sous sa protection les hommes doux; mais il humilie les pécheurs jusqu’à terre.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Entonnez au Seigneur une louange: chantez notre Dieu sur la harpe.
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
C’est lui qui couvre le ciel de nuages, et prépare à la terre de la pluie. Qui produit sur les montagnes du foin, et de l’herbe à l’usage des hommes.
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Qui donne aux bêtes leur nourriture, et aux petits des corbeaux qui l’invoquent.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
Ce n’est pas dans la force du cheval qu’il mettra son désir, ni dans les jambes de l’homme qu’il se complaira.
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
Le Seigneur a mis sa complaisance dans ceux qui le craignent, et dans ceux qui espèrent en sa miséricorde.
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
Jérusalem, loue le Seigneur: loue ton Dieu, ô Sion.
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
Parce qu’il a affermi les serrures de tes portes: il a béni tes fils au milieu de toi.
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
C’est lui qui a établi sur tes confins la paix, et qui te rassasie de moelle de froment.
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
C’est lui qui envoie sa parole à la terre: avec vitesse court sa parole.
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
C’est lui qui donne de la neige comme de la laine, répand le brouillard comme de la cendre.
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
Il envoie sa glace comme des petits morceaux de pain: à la face de son froid qui tiendra?
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
Il enverra sa parole, et il les fera fondre: son vent soufflera, et les eaux couleront.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
C’est lui qui annonce sa parole à Jacob; ses justices et ses jugements à Israël.
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
Il n’a pas fait ainsi pour toute nation: et ses jugements, il ne les leur a pas manifestés. Alléluia.

< Mezmurlar 147 >