Mezmurlar 147
1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.
