Mezmurlar 147
1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
