Mezmurlar 146

1 RAB'be övgüler sunun! Ey gönlüm, RAB'be övgüler sun.

Aleluja! Hvali, duša moja, Gospoda.

2 Yaşadıkça RAB'be övgüler sunacak, Var oldukça Tanrım'a ilahiler söyleyeceğim.

Hvalil bodem Gospoda v življenji svojem; prepeval bodem Bogu svojemu, dokler bodem.

3 Önderlere, Sizi kurtaramayacak insanlara güvenmeyin.

Ne imejte zaupanja v prvake, v sina človeškega, pri katerem ni blaginje.

4 O son soluğunu verince toprağa döner, O gün tasarıları da biter.

Duh njegov izide, povrne se v zemljo svojo; isti dan minejo misli njegove.

5 Ne mutlu yardımcısı Yakup'un Tanrısı olan insana, Umudu Tanrısı RAB'de olana!

Blagor, komur je na pomoč Bog mogočni Jakobov; katerega nada je v Gospodu, njegovem Bogu,

6 Yeri göğü, Denizi ve içindeki her şeyi yaratan, Sonsuza dek güvenilir olan,

Kateri je naredil nebesa in zemljo, morje in kar je v njiju, kateri hrani zvestobo vekomaj.

7 Ezilenlerin hakkını alan, Açlara yiyecek sağlayan O'dur. RAB tutsakları özgür kılar,

Kateri dela pravico zatiranim, hrane daje lačnim, Gospod oprašča jetnike.

8 Körlerin gözünü açar, İki büklüm olanları doğrultur, Doğruları sever.

Gospod odpira očí slepim, Gospod vzdiguje potrte, Gospod ljubi pravične.

9 RAB garipleri korur, Öksüze, dul kadına yardım eder, Kötülerin yolunuysa saptırır.

Gospod brani tujce, siroto in vdovo podpira; pot pa hudobnih razdira.

10 RAB Tanrın sonsuza dek, ey Siyon, Kuşaklar boyunca egemenlik sürecek. RAB'be övgüler sunun!

Vladal bode Gospod vekomaj; Bog tvoj, o Sijon, od roda do roda. Aleluja!