< Mezmurlar 145 >
1 Davut'un övgü ilahisi Ey Tanrım, ey Kral, seni yücelteceğim, Adını sonsuza dek öveceğim.
2 Seni her gün övecek, Adını sonsuza dek yücelteceğim.
3 RAB büyüktür, yalnız O övgüye yaraşıktır, Akıl ermez büyüklüğüne.
4 Yaptıkların kuşaktan kuşağa şükranla anılacak, Güçlü işlerin duyurulacak.
5 Düşüneceğim harika işlerini, İnsanlar büyüklüğünü, yüce görkemini konuşacak.
6 Yaptığın müthiş işlerin gücünden söz edecekler, Ben de senin büyüklüğünü duyuracağım.
7 Eşsiz iyiliğinin anılarını kutlayacak, Sevinç ezgileriyle övecekler doğruluğunu.
8 RAB lütufkâr ve sevecendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
9 RAB herkese iyi davranır, Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar.
10 Bütün yapıtların sana şükreder, ya RAB, Sadık kulların sana övgüler sunar.
11 Krallığının yüceliğini anlatır, Kudretini konuşur;
12 Herkes senin gücünü, Krallığının yüce görkemini bilsin diye.
13 Senin krallığın ebedi krallıktır, Egemenliğin kuşaklar boyunca sürer. RAB verdiği bütün sözleri tutar, Her davranışı sadıktır.
14 RAB her düşene destek olur, İki büklüm olanları doğrultur.
15 Herkesin umudu sende, Onlara yiyeceklerini zamanında veren sensin.
16 Elini açar, Bütün canlıları doyurursun dilediklerince.
17 RAB bütün davranışlarında adil, Yaptığı bütün işlerde sevecendir.
18 RAB kendisine yakaran, İçtenlikle yakaran herkese yakındır.
19 Dileğini yerine getirir kendisinden korkanların, Feryatlarını işitir, onları kurtarır.
20 RAB korur kendisini seven herkesi, Yok eder kötülerin hepsini.
21 RAB'be övgüler sunsun ağzım! Bütün canlılar O'nun kutsal adına, Sonsuza dek övgüler dizsin.