Mezmurlar 142

1 Davut'un Maskili - Mağaradayken ettiği dua Yüksek sesle yakarıyorum RAB'be, Yüksek sesle RAB'be yalvarıyorum.

A maschil of David, when he was in the cave; a prayer. With my voice I cry out for help to Yahweh; with my voice I plead for Yahweh's favor.

2 Önüne döküyorum yakınmalarımı, Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.

I pour out my lament before him; I tell him my troubles.

3 Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.

When my spirit is weak within me, you know my path. In the way that I walk they have hidden a trap for me.

4 Sağıma bak da gör, Kimse saymıyor beni, Sığınacak yerim kalmadı, Kimse aramıyor beni.

I look to my right and and see that there is no one who cares about me. There is no escape for me; no one cares about my life.

5 Sana haykırıyorum, ya RAB: “Sığınağım, Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin” diyorum.

I called out to you, Yahweh; I said, “You are my refuge, my portion in the land of the living.

6 Haykırışıma kulak ver, Çünkü çok çaresizim; Kurtar beni ardıma düşenlerden, Çünkü benden güçlüler.

Listen to my call, for I have been brought very low; rescue me from my persecutors, for they are stronger than I.

7 Çıkar beni zindandan, Adına şükredeyim. O zaman doğrular çevremi saracak, Bana iyilik ettiğin için.

Bring my soul out of prison so that I may give thanks to your name. The righteous will gather around me because you have been good to me.”