< Mezmurlar 141 >
1 Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!
Un salmo de David. Yahvé, te he invocado. ¡Vengan a mí rápidamente! Escucha mi voz cuando te llamo.
2 Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
Que mi oración sea puesta ante ti como un incienso; la elevación de mis manos como el sacrificio de la tarde.
3 Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!
Pon un reloj, Yahvé, delante de mi boca. Guarda la puerta de mis labios.
4 Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.
No inclines mi corazón a ninguna cosa mala, para practicar obras de maldad con los hombres que obran la iniquidad. No me dejes comer de sus manjares.
5 Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.
Que el justo me golpee, es la bondad; que me reprenda, es como el aceite en la cabeza; no dejes que mi cabeza lo rechace; Sin embargo, mi oración es siempre contra las malas acciones.
6 Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.
Sus jueces son arrojados a los lados de la roca. Escucharán mis palabras, porque están bien dichas.
7 Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol )
“Como cuando se ara y se rompe la tierra, nuestros huesos están dispersos en la boca del Seol”. (Sheol )
8 Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
Porque mis ojos están puestos en ti, Yahvé, el Señor. Me refugio en ti. No dejes mi alma desamparada.
9 Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.
Guárdame de la trampa que me han tendido, de las trampas de los obreros de la iniquidad.
10 Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.
Quelos malvados caigan juntos en sus propias redes mientras yo paso.