< Mezmurlar 141 >

1 Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!
Psalmus David. Domine clamavi ad te, exaudi me: intende voci meae, cum clamavero ad te.
2 Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo: elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum.
3 Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!
Pone Domine custodiam ori meo: et ostium circumstantiae labiis meis.
4 Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.
Non declines cor meum in verba malitiae, ad excusandas excusationes in peccatis. Cum hominibus operantibus iniquitatem: et non communicabo cum electis eorum.
5 Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.
Corripiet me iustus in misericordia, et increpabit me: oleum autem peccatoris non impinguet caput meum. Quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum:
6 Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.
absorpti sunt iuncti petrae iudices eorum. Audient verba mea quoniam potuerunt:
7 Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)
sicut crassitudo terrae erupta est super terram. Dissipata sunt ossa nostra secus infernum: (Sheol h7585)
8 Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
quia ad te Domine, Domine oculi mei: in te speravi, non auferas animam meam.
9 Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.
Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi: et a scandalis operantium iniquitatem.
10 Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.
Cadent in retiaculo eius peccatores: singulariter sum ego donec transeam.

< Mezmurlar 141 >