Mezmurlar 141

1 Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

Yhwh, I cry unto thee: make haste unto me; give ear unto my voice, when I cry unto thee.

2 Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

Let my prayer be set forth before thee as incense; and the lifting up of my hands as the evening sacrifice.

3 Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

Set a watch, O Yhwh, before my mouth; keep the door of my lips.

4 Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

Incline not my heart to any evil thing, to practise wicked works with men that work iniquity: and let me not eat of their dainties.

5 Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

Let the righteous smite me; it shall be a kindness: and let him reprove me; it shall be an excellent oil, which shall not break my head: for yet my prayer also shall be in their calamities.

6 Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

When their judges are overthrown in stony places, they shall hear my words; for they are sweet.

7 Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

Our bones are scattered at the grave’s mouth, as when one cutteth and cleaveth wood upon the earth. (Sheol h7585)

8 Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

But mine eyes are unto thee, O Yhwh the Lord: in thee is my trust; leave not my soul destitute.

9 Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

Keep me from the snares which they have laid for me, and the gins of the workers of iniquity.

10 Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.

Let the wicked fall into their own nets, whilst that I withal escape.