Mezmurlar 141

1 Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

Jehovah, I have called upon thee. Make haste to me. Give ear to my voice when I call to thee.

2 Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

Let my prayer be set forth as incense before thee, the lifting up of my hands as the evening sacrifice.

3 Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

Set a watch, O Jehovah, before my mouth. Keep the door of my lips.

4 Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

Incline not my heart to any evil thing, to practice deeds of wickedness with men who work iniquity. And let me not eat of their dainties.

5 Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

Let a righteous man smite me, as a kindness. And let him reprove me, as oil upon the head. Let not my head refuse it. For even in their wickedness my prayer shall continue.

6 Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

Their judges are thrown down by the sides of the rock. And they shall hear my words, for they are sweet.

7 Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

Like plowing and furrowing the earth, our bones are scattered at the mouth of Sheol. (Sheol h7585)

8 Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

For my eyes are to thee, O Jehovah the Lord. In thee do I take refuge. Leave not my soul destitute.

9 Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

Keep me from the snare which they have laid for me, and from the traps of the workers of iniquity.

10 Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.

Let the wicked fall into their own nets, while I pass over.