Mezmurlar 14

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Akılsız içinden, “Tanrı yok!” der. İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü, İyilik eden yok.

Reèe bezumnik u srcu svojem: nema Boga; nevaljali su, gadna su djela njihova; nema nikoga dobro da tvori.

2 RAB göklerden bakar oldu insanlara, Akıllı, Tanrı'yı arayan biri var mı diye.

Gospod pogleda s neba na sinove èovjeèije, da vidi ima li koji razuman, traži li koji Boga.

3 Hepsi saptı, Tümü yozlaştı, İyilik eden yok, Bir kişi bile!

Svi su zašli, svi se pokvarili, nema nikoga dobro da tvori, nema nijednoga.

4 Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu? Halkımı ekmek yer gibi yiyor, RAB'be yakarmıyorlar.

Zar se neæe opametiti koji èine bezakonje, jedu narod moj kao što jedu hljeb, ne prizivaju Gospoda?

5 Dehşete düşecekler yeryüzünde, Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.

Ondje æe zadrhtati od straha; jer je Gospod u rodu pravednom.

6 Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız, Ama RAB onun sığınağıdır.

Smijete se onome što ubogi radi; ali Gospod njega zaklanja.

7 Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse! RAB halkını eski gönencine kavuşturunca, Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.

Ko æe poslati sa Siona pomoæ Izrailju? Kad Gospod povrati zarobljeni narod svoj, onda æe se radovati Jakov i veseliæe se Izrailj.