Mezmurlar 139
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
Au maître de chant. Psaume de David. Yahweh, tu me sondes et tu me connais,
2 Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
tu sais quand je suis assis ou levé, tu découvres ma pensée de loin.
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
Tu m’observes quand je suis en marche ou couché, et toutes mes voies te sont familières.
4 Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
La parole n’est pas encore sur ma langue, que déjà, Yahweh, tu la connais entièrement.
5 Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
En avant et en arrière tu m’entoures, et tu mets ta main sur moi:
6 Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
Science trop merveilleuse pour moi, elle est trop élevée pour que j’y puisse atteindre!
7 Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
Où aller loin de ton esprit, où fuir loin de ta face?
Si je monte aux cieux, tu y es; si je me couche dans le schéol, te voilà! (Sheol h7585)
9 Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
Si je prends les ailes de l’aurore, et que j’ aille habiter aux confins de la mer,
10 Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
là encore ta main me conduira, et ta droite me saisira.
11 Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
Et je dis: Au moins les ténèbres me couvriront, et la nuit sera la seule lumière qui m’entoure!…
12 Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
Les ténèbres mêmes n’ont pas pour toi d’obscurité; pour toi la nuit brille comme le jour, et les ténèbres comme la lumière.
13 İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
C’est toi qui as formé mes reins, et qui m’as tissé dans le sein de ma mère.
14 Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
Je te loue d’avoir fait de moi une créature si merveilleuse; tes œuvres sont admirables, et mon âme se plaît à le reconnaître.
15 Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
Ma substance n’était pas cachée devant toi, lorsque j’étais formé dans le secret, tissé avec art dans les profondeurs de la terre.
16 Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
Je n’étais qu’un germe informe, et tes yeux me voyaient, et sur ton livre étaient tous inscrits les jours qui m’ étaient destinés, avant qu’aucun d’eux fût encore.
17 Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
Ô Dieu, que tes pensées me semblent ravissantes! Que le nombre en est grand!
18 Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
Si je compte, elles surpassent en nombre les grains de sable: je m’éveille, et je suis encore avec toi!
19 Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
Ô Dieu, ne feras-tu pas périr le méchant? Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
20 Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
Ils parlent de toi d’une manière criminelle, ils prennent ton nom en vain, eux, tes ennemis!
21 Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
Ne dois-je pas, Yahweh, haïr ceux qui te haïssent, avoir en horreur ceux qui s’élèvent contre toi?
22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
Oui, je les hais d’une haine complète, ils sont pour moi des ennemis.
23 Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon cœur; éprouve-moi, et connais mes pensées.
24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
Regarde si je suis sur une voie funeste, et conduis-moi dans la voie éternelle.
