< Mezmurlar 139 >
1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
`To victorie, the salm of Dauith. Lord, thou hast preued me, and hast knowe me;
2 Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
thou hast knowe my sitting, and my rising ayen.
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
Thou hast vndirstonde my thouytis fro fer; thou hast enquerid my path and my corde.
4 Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
And thou hast bifor seien alle my weies; for no word is in my tunge.
5 Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
Lo! Lord, thou hast knowe alle thingis, the laste thingis and elde; thou hast formed me, and hast set thin hond on me.
6 Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
Thi kunnyng is maad wondirful of me; it is coumfortid, and Y schal not mowe to it.
7 Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
Whidir schal Y go fro thi spirit; and whider schal Y fle fro thi face?
8 Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol )
If Y schal stie in to heuene, thou art there; if Y schal go doun to helle, thou art present. (Sheol )
9 Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
If Y schal take my fetheris ful eerli; and schal dwelle in the last partis of the see.
10 Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
And sotheli thider thin hond schal leede me forth; and thi riyt hond schal holde me.
11 Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
And Y seide, In hap derknessis schulen defoule me; and the nyyt is my liytnyng in my delicis.
12 Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
For whi derknessis schulen not be maad derk fro thee, aud the niyt schal be liytned as the dai; as the derknessis therof, so and the liyt therof.
13 İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
For thou haddist in possessioun my reines; thou tokist me vp fro the wombe of my modir.
14 Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
I schal knouleche to thee, for thou art magnefied dreedfuli; thi werkis ben wondirful, and my soule schal knouleche ful miche.
15 Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
Mi boon, which thou madist in priuete, is not hyd fro thee; and my substaunce in the lower partis of erthe.
16 Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
Thin iyen sien myn vnperfit thing, and alle men schulen be writun in thi book; daies schulen be formed, and no man is in tho.
17 Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
Forsothe, God, thi frendis ben maad onourable ful myche to me; the princeheed of hem is coumfortid ful myche.
18 Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
I schal noumbre hem, and thei schulen be multiplied aboue grauel; Y roos vp, and yit Y am with thee.
19 Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
For thou, God, schalt slee synneris; ye menquelleris, bowe awei fro me.
20 Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
For ye seien in thouyt; Take thei her citees in vanite.
21 Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
Lord, whether Y hatide not hem that hatiden thee; and Y failide on thin enemyes?
22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
Bi perfite haterede Y hatide hem; thei weren maad enemyes to me.
23 Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
God, preue thou me, and knowe thou myn herte; axe thou me, and knowe thou my pathis.
24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
And se thou, if weie of wickidnesse is in me; and lede thou me forth in euerlastinge wei.