< Mezmurlar 139 >

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
O lord, you have searched me, and known me.
2 Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
You know my sitting down and mine rising up, you understand my thought far off.
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
You compass my path and my lying down, and are acquainted with all my ways.
4 Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
For there is not a word in my tongue, but, lo, O LORD, you know it altogether.
5 Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
You have beset me behind and before, and laid your hand upon me.
6 Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.
7 Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
Where shall I go from your spirit? or where shall I flee from your presence?
8 Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
If I ascend up into heaven, you are there: if I make my bed in hell, behold, you are there. (Sheol h7585)
9 Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;
10 Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
Even there shall your hand lead me, and your right hand shall hold me.
11 Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.
12 Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
Yea, the darkness hides not from you; but the night shines as the day: the darkness and the light are both alike to you.
13 İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
For you have possessed my reins: you have covered me in my mother's womb.
14 Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
I will praise you; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are your works; and that my soul knows right well.
15 Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
My substance was not hid from you, when I was made in secret, and curiously wrought in the low parts of the earth.
16 Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
your eyes did see my substance, yet being imperfect; and in your book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.
17 Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
How precious also are your thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!
18 Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with you.
19 Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
Surely you will slay the wicked, O God: depart from me therefore, all of you bloody men.
20 Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
For they speak against you wickedly, and your enemies take your name in vain.
21 Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
Do not I hate them, O LORD, that hate you? and am not I grieved with those that rise up against you?
22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.
23 Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:
24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.

< Mezmurlar 139 >