< Mezmurlar 139 >

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
For the choirmaster. A Psalm of David. O LORD, You have searched me and known me.
2 Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
You know when I sit and when I rise; You understand my thoughts from afar.
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
You search out my path and my lying down; You are aware of all my ways.
4 Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
Even before a word is on my tongue, You know all about it, O LORD.
5 Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
You hem me in behind and before; You have laid Your hand upon me.
6 Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
Such knowledge is too wonderful for me, too lofty for me to attain.
7 Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
Where can I go to escape Your Spirit? Where can I flee from Your presence?
8 Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
If I ascend to the heavens, You are there; if I make my bed in Sheol, You are there. (Sheol h7585)
9 Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
If I rise on the wings of the dawn, if I settle by the farthest sea,
10 Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
even there Your hand will guide me; Your right hand will hold me fast.
11 Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
If I say, “Surely the darkness will hide me, and the light become night around me”—
12 Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
even the darkness is not dark to You, but the night shines like the day, for darkness is as light to You.
13 İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
For You formed my inmost being; You knit me together in my mother’s womb.
14 Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
I praise You, for I am fearfully and wonderfully made. Marvelous are Your works, and I know this very well.
15 Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
My frame was not hidden from You when I was made in secret, when I was woven together in the depths of the earth.
16 Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
Your eyes saw my unformed body; all my days were written in Your book and ordained for me before one of them came to be.
17 Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
How precious to me are Your thoughts, O God, how vast is their sum!
18 Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
If I were to count them, they would outnumber the grains of sand; and when I awake, I am still with You.
19 Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
O God, that You would slay the wicked— away from me, you bloodthirsty men—
20 Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
who speak of You deceitfully; Your enemies take Your name in vain.
21 Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
Do I not hate those who hate You, O LORD, and detest those who rise against You?
22 Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
I hate them with perfect hatred; I count them as my enemies.
23 Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
Search me, O God, and know my heart; test me and know my concerns.
24 Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
See if there is any offensive way in me; lead me in the way everlasting.

< Mezmurlar 139 >