< Mezmurlar 138 >
1 Davut'un mezmuru Bütün yüreğimle sana şükrederim, ya RAB, İlahlar önünde seni ilahilerle överim.
De David. Je te rendrai hommage de tout mon cœur; en ta présence, ô Dieu, je te célébrerai.
2 Kutsal tapınağına doğru eğilir, Adına şükrederim, Sevgin, sadakatin için. Çünkü adını ve sözünü her şeyden üstün tuttun.
Je me prosternerai dans ton saint tabernacle, et je louerai ton nom pour ta bonté et ta bienveillance; car tu as élevé au-dessus de tout ton nom, ta parole.
3 Seslendiğim gün bana yanıt verdin, İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.
Le jour où je t’appelai, tu me répondis, tu me donnas du courage en fortifiant mon âme.
4 Şükretsin sana, ya RAB, yeryüzü krallarının tümü, Çünkü ağzından çıkan sözleri işittiler.
Tous les rois de la terre, ô Eternel, te rendront hommage, après avoir entendu les paroles de ta bouche;
5 Yaptığın işleri ezgilerle övsünler, ya RAB, Çünkü çok yücesin.
ils chanteront les voies du Seigneur, car grande est la gloire de l’Eternel.
6 RAB yüksekse de, Alçakgönüllüleri gözetir, Küstahları uzaktan tanır.
Oui, l’Eternel réside dans les hauteurs et il voit celui qui est humble, comme il discerne de loin celui qui est élevé.
7 Sıkıntıya düşersem, canımı korur, Düşmanlarımın öfkesine karşı el kaldırırsın, Sağ elin beni kurtarır.
Quand je m’avance en pleine détresse, c’est toi qui préserves ma vie; tu appesantis ta main sur mes ennemis en fureur, et ta droite me prête assistance.
8 Ya RAB, her şeyi yaparsın benim için. Sevgin sonsuzdur, ya RAB, Elinin eserini bırakma!
L’Eternel mettra le comble à ses bienfaits envers moi; ta bonté, ô Seigneur, dure à jamais: ne laisse pas inachevées les œuvres de tes mains.