< Mezmurlar 138 >

1 Davut'un mezmuru Bütün yüreğimle sana şükrederim, ya RAB, İlahlar önünde seni ilahilerle överim.
By David. I confess Thee, with all my heart, Before the gods I do praise Thee.
2 Kutsal tapınağına doğru eğilir, Adına şükrederim, Sevgin, sadakatin için. Çünkü adını ve sözünü her şeyden üstün tuttun.
I bow myself toward Thy holy temple, And I confess Thy name, For Thy kindness, and for Thy truth, For Thou hast made great Thy saying above all Thy name.
3 Seslendiğim gün bana yanıt verdin, İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.
In the day I called, when Thou dost answer me, Thou dost strengthen me in my soul [with] strength.
4 Şükretsin sana, ya RAB, yeryüzü krallarının tümü, Çünkü ağzından çıkan sözleri işittiler.
O Jehovah, all kings of earth confess Thee, When they have heard the sayings of Thy mouth.
5 Yaptığın işleri ezgilerle övsünler, ya RAB, Çünkü çok yücesin.
And they sing in the ways of Jehovah, For great [is] the honour of Jehovah.
6 RAB yüksekse de, Alçakgönüllüleri gözetir, Küstahları uzaktan tanır.
For high [is] Jehovah, and the lowly He seeth, And the haughty from afar He knoweth.
7 Sıkıntıya düşersem, canımı korur, Düşmanlarımın öfkesine karşı el kaldırırsın, Sağ elin beni kurtarır.
If I walk in the midst of distress Thou quickenest me, Against the anger of mine enemies Thou sendest forth Thy hand, And Thy right hand doth save me.
8 Ya RAB, her şeyi yaparsın benim için. Sevgin sonsuzdur, ya RAB, Elinin eserini bırakma!
Jehovah doth perfect for me, O Jehovah, Thy kindness [is] to the age, The works of Thy hands let not fall!

< Mezmurlar 138 >