Mezmurlar 137

1 Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;

On the floodis of Babiloyne there we saten, and wepten; while we bithouyten on Syon.

2 Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.

In salewis in the myddil therof; we hangiden vp oure orguns.

3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.

For thei that ledden vs prisoners; axiden vs there the wordis of songis. And thei that ledden awei vs seiden; Synge ye to vs an ympne of the songis of Syon.

4 Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?

Hou schulen we singe a songe of the Lord; in an alien lond?

5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.

If Y foryete thee, Jerusalem; my riyt hond be youun to foryeting.

6 Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!

Mi tunge cleue to my chekis; if Y bithenke not on thee. If Y purposide not of thee, Jerusalem; in the bigynnyng of my gladnesse.

7 Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.

Lord, haue thou mynde on the sones of Edom; for the dai of Jerusalem. Whiche seien, Anyntische ye, anyntische ye; `til to the foundement ther ynne.

8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!

Thou wretchid douyter of Babiloyne; he is blessid, that `schal yelde to thee thi yelding, which thou yeldidist to vs.

9 Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!

He is blessid, that schal holde; and hurtle doun hise litle children at a stoon.