Mezmurlar 137

1 Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;

By the rivers of Babylon, there we sat down, yea, we wept when we remembered Zion.

2 Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.

Upon the willows in the midst of it we hung up our harps.

3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.

For there those who led us captive required of us songs, and those who wasted us, mirth, saying, Sing for us one of the songs of Zion.

4 Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?

How shall we sing Jehovah's song in a foreign land?

5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.

If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand forget.

6 Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!

Let my tongue cling to the roof of my mouth, if I do not remember thee, if I do not prefer Jerusalem above my chief joy.

7 Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.

Remember, O Jehovah, the day of Jerusalem against the sons of Edom, who said, Raze it, raze it, even to the foundation thereof.

8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!

O daughter of Babylon, who is to be destroyed, happy shall he be who rewards thee as thou have served us.

9 Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!

Happy shall he be who takes and dashes thy little ones against the rock.