Mezmurlar 137

1 Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;

我們曾在巴比倫的河邊坐下， 一追想錫安就哭了。

2 Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.

我們把琴掛在那裏的柳樹上；

3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.

因為在那裏，擄掠我們的要我們唱歌， 搶奪我們的要我們作樂，說： 給我們唱一首錫安歌吧！

4 Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?

我們怎能在外邦唱耶和華的歌呢？

5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.

耶路撒冷啊，我若忘記你， 情願我的右手忘記技巧！

6 Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!

我若不記念你， 若不看耶路撒冷過於我所最喜樂的， 情願我的舌頭貼於上膛！

7 Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.

耶路撒冷遭難的日子， 以東人說：拆毀！拆毀！ 直拆到根基！ 耶和華啊，求你記念這仇！

8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!

將要被滅的巴比倫城啊， 報復你像你待我們的，那人便為有福！

9 Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!

拿你的嬰孩摔在磐石上的， 那人便為有福！