< Mezmurlar 137 >
1 Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;
Babylon long keng awh ngawi unyng saw Zion ce ka mik poek awh kqang unyng.
2 Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.
Cawh tuiqi awh tingtoeng ce hoei unyng,
3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
cawh kaimih anik tukhqi ing laa sak aham ni ceei khqi hy, kaimih anik thekhanaak thlangkhqi ing zeelnaak laa sak aham ni ngaih hy, “Zion a laa pynoet awh sa law lah uh ee!” ni tinak khqi hy.
4 Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?
Ikawmyihna thlang a qam na Bawipa a laa ce ka mi sak thai kaw?
5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.
Aw Jerusalem, nang ce ka ni hilh awhtaw kak tang ben kut ing a simnaak hilh poe lawt seh.
6 Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!
Nang amni sim voel nyng saw, ka zeelnaak soeih Jerusalem, nang ce am ka nik poek voel hawh awhtaw, kam lai ing dangkhyl na bet qu qap seh.
7 Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
Aw Bawipa, Jerusalem a zawk nyn awhkaw Edomkhqi ing ik-oeih ami sai ce, sim loet lah. “Hre bang tlang, tung nang lingnaak dyna phu bang tlang uh!” tinawh amik khy ce.
8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!
Aw Babylon canu, ak plawci hly kawi, kaimih ak khan awh ik-oeih na sainaak amyihna, nang ak khan awh ik-oeih ak thung lawkhqi zeel kawm uh –
9 Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!
na naacakhqi ce amim tu law coengawh lung khawng na kawm uh.