< Mezmurlar 132 >
1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
Пісня проча́н.
що клявсь Господе́ві, присяга́вся був Сильному Якова:
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
„Не ввійду́ я в наме́т свого дому, не зійду́ я на ложе постелі своєї,
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
не дам сну своїм о́чам, дріма́ння пові́кам своїм,
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
аж поки не знайду́ я для Господа місця, місця перебува́ння для Сильного Якова“!
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Ось ми чули про Нього в Ефра́фі, на Яа́рських полях ми знайшли Його.
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Увійдім же в мешка́ння Його, поклоні́мось підні́жкові ніг Його!
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Встань же Господи, йди до Свого відпочи́нку, Ти й ковчег сили Твоєї!
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Священики Твої хай зодя́гнуться в правду, і будуть співати Твої богобі́йні!
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
Ради Давида, Свого раба, не відве́ртай лиця́ від Свого́ помаза́нця.
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Господь присягнув був Давидові правду, і не відступить від неї: „Від пло́ду утро́би твоєї Я посаджу́ на престолі твоїм!
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Якщо бу́дуть сино́ве твої пильнува́ти Мого́ заповіта й свідо́цтва Мого, що його Я навча́тиму їх, то й сини їхні на вічні віки́ будуть сидіти на троні твоїм!“
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Бо вибрав Сіо́на Госпо́дь, уподо́бав його на осе́лю Собі:
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
„То місце Мого відпочинку на вічні віки́, пробуватиму тут, бо його уподо́бав, —
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
пожи́ву його щедро благословлю́, і хлібом убогих його нагоду́ю!
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
Священиків його зодягну́ у спасі́ння, а його богобійні співатимуть радісно.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Я там ви́рощу рога Давидового, для Свого помаза́нця вготую світи́льника, —
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
ворогів його со́ромом позодяга́ю, а на ньому корона його буде ся́яти“!