< Mezmurlar 132 >
1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
2
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”