Mezmurlar 132
1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
«Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
«Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
