< Mezmurlar 132 >

1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
2
Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
Si introiero in tabernaculum domus meae, si ascendero in lectum strati mei:
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvae.
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuae.
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eum: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea haec, quae docebo eos: Et filii eorum usque in saeculum, sedebunt super sedem tuam.
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
Haec requies mea in saeculum saeculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.

< Mezmurlar 132 >