< Mezmurlar 132 >

1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
Canticum graduum. [Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus:
2
sicut juravit Domino; votum vovit Deo Jacob:
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
Si introiero in tabernaculum domus meæ; si ascendero in lectum strati mei;
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem,
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
et requiem temporibus meis, donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Jacob.
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Ecce audivimus eam in Ephrata; invenimus eam in campis silvæ.
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Introibimus in tabernaculum ejus; adorabimus in loco ubi steterunt pedes ejus.
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Sacerdotes tui induantur justitiam, et sancti tui exsultent.
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Juravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc quæ docebo eos, et filii eorum usque in sæculum sedebunt super sedem tuam.
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
Hæc requies mea in sæculum sæculi; hic habitabo, quoniam elegi eam.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
Viduam ejus benedicens benedicam; pauperes ejus saturabo panibus.
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
Sacerdotes ejus induam salutari, et sancti ejus exsultatione exsultabunt.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Illuc producam cornu David; paravi lucernam christo meo.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
Inimicos ejus induam confusione; super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.]

< Mezmurlar 132 >