Mezmurlar 132
1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
Herre! kom David i Hu for alle hans Lidelser,
ham, som tilsvor Herren og lovede Jakobs mægtige:
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
„Jeg vil ikke gaa ind i mit Hus's Telt, jeg vil ikke opstige paa min Sengs Leje;
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
jeg vil ikke lade mine Øjne sove, eller mine Øjenlaage blunde,
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
førend jeg finder et Sted for Herren, en Bolig for Jakobs mægtige.”
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Se, vi hørte om den i Efrata; vi fandt den paa Jaars Mark.
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Vi ville gaa ind i hans Bolig, vi ville tilbede for hans Fødders Fodskammel.
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Herre! staa op til din Hvile, du og din Magts Ark.
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Lad dine Præster klæde sig med Retfærdighed og dine hellige synge med Fryd.
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
For David, din Tjeners Skyld, forskyd ikke din Salvedes Ansigt!
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Herren tilsvor David den Sandhed, fra hvilken han ikke vilde vige: „Af dit Livs Frugt vil jeg sætte en Mand paa din Trone.”
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Dersom dine Børn holde min Pagt og mine Vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skulle og deres Børn altid sidde paa din Trone.
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Thi Herren har udvalgt Zion, han har begæret sig den til Bolig:
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
„Den er min Hvile altid, her vil jeg bo; thi jeg har begæret den.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
Jeg vil velsigne Spisen der, jeg vil mætte de fattige der med Brød.
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
Og jeg vil klæde dens Præster med Salighed, og dens hellige skulle synge med Fryd.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Der vil jeg lade et Horn opvokse for David; jeg har beredt en Lampe for min Salvede.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
Hans Fjender vil jeg klæde i Skam, men paa ham skal hans Krone blomstre.
