< Mezmurlar 132 >

1 Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
Aw Bawipa, David a khuikha ce sim loet lah.
2
Anih ing Bawipa venawh awi sa nawh Jakob a Thak awm Thlang a venawh awikamnaak ta hawh hy:
3 “Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
Ka ipkhui awh am kun kawng nyng saw ih hun awm am pan kawng nyng –
4 Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
ka mik qawi ve am ih sak kawng nyng saw, ka mik khu qawi awm am ngam tikaw,
5 RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
Bawipa ham hun ka huh hlan dy,” tinawh awi ta hawh nyng.
6 Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Ce ce Ephrathah awh ning za unawh, Jaar hun awh ce ak khan na ni cet hawh uhy:
7 “RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Anih a awmnaak hun cet u seitaw; a khawkung awh anih ce bawk lah u sih,
8 Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Aw Bawipa, tho nawhtaw nang dymnaak hun na law lah, namah ingkaw nak thaawmnaak bawm ingqawi law nih.
9 Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Na khawsoeihkhqi ing dyngnaak ing thoeihcam qu u seitaw; na thlakciimkhqi ing awmhly laa sa u seh.”
10 Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
Na tyihzawih David ak caming, situi na syp thlang koeh qoeng.
11 RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Bawipa ing David a venawh awi sa nawh, awikamnaak ak cak ce ityk awh awm huna am hlat taak tikaw: “Na caksak anglakawhkaw thlang pynoet ce na boei ngawihdoelh awh ngawih sak kawng nyng.
12 Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Na cakhqi ing ka paipi ve khoem unawh cuk kiknaak awipeek ak cawngpyi khqi ce ami hqut awhtaw, cekkhqi a cakhqi ing na boei ngawihdoelh awh kumqui ingkaw kumqui dy ngawi kawm uh.
13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Ikawtih Zion ce Bawipa ing tyk nawh; a awmnaak aham ce a hun ce a ngoe a dawngawh tyk hy:
14 “Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
Ve ve kumqui ingkaw kumqui kang dymnaak hun na awm kaw; ve ve kak kawlung ing a ngoe a dawngawh, vawh boei na ngawi loet hawh kawng nyng.
15 Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
Anih ce awk a ai khawzah ing zoseennaak pe kawng nyng saw; anih a khawdeng thlangkhqi ce ak phoen phyi sak kawng.
16 Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
A khawsoeihkhqi ve hulnaak ing chung ak dah khqi kawng nyng saw, a thlakciimkhqi ing zeelnaak laa ang qui na sa kawm uh.
17 Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Vawh David aham kii cawn sak kawng nyng saw situi ka syp thlang aham maivang taak pe kawng.
18 Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
A qaalkhqi ce chah phyih ing sing pek khqi kawng nyng, cehlai anih a lu awhkaw boei lumyk cetaw vang kaw.”

< Mezmurlar 132 >