< Mezmurlar 129 >
1 Hac ilahisi Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:
Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;
2 “Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.
isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.
3 Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”
Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.
4 Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.
Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”
5 Siyon'dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.
Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.
6 Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.
Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;
7 Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.
namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.
8 Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB'bin adıyla sizi kutsarız” demezler.
Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.