Mezmurlar 129

1 Hac ilahisi Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 “Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 Siyon'dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB'bin adıyla sizi kutsarız” demezler.

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“