< Mezmurlar 129 >

1 Hac ilahisi Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:
Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
2 “Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.
Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
3 Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”
Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
4 Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.
La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
5 Siyon'dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.
Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
6 Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.
Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
7 Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.
Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
8 Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB'bin adıyla sizi kutsarız” demezler.
Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

< Mezmurlar 129 >