< Mezmurlar 129 >
1 Hac ilahisi Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar; Şimdi söylesin İsrail:
Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatanon hangtud karon, Ipasulti sa Israel karon,
2 “Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar, Ama yenemediler beni.
Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Apan (sila) wala makadaug batok kanako.
3 Çiftçiler saban sürdüler sırtımda, Upuzun iz bıraktılar.”
Ang mga magdadaro nanagdaro sa ibabaw sa akong boko-boko; Nanaghimo (sila) ug hatag-as nga mga tudling.
4 Ama RAB adildir, Kesti kötülerin bağlarını.
Si Jehova matarung man: Iyang gipamugto ang mga gapus sa mga dautan.
5 Siyon'dan nefret eden herkes Utanç içinde geri çekilsin.
Pakaulawi (sila) ug papasibuga (sila) Ngatanan (sila) nga nanagdumot sa Sion.
6 Damlardaki ota, Büyümeden kuruyan ota dönsünler.
Himoa (sila) nga ingon sa mga balili diha sa mga atop sa balay, Nga mangalaya sa dili pa (sila) motubo;
7 Orakçı avucunu, Demetçi kucağını dolduramaz onunla.
Nga niini ang kamot sa mag-aani dili mapuno, Ni mapuno ang sabakan niya nga nagabugkos sa mga binangan sa mga uhay:
8 Yoldan geçenler de, “RAB sizi kutsasın, RAB'bin adıyla sizi kutsarız” demezler.
Ni manag-ingon ang nanagpangangi: Ang panalangin ni Jehova anaa unta kaninyo; Managpanalangin kami kaninyo sa ngalan ni Jehova.