< Mezmurlar 123 >

1 Hac ilahisi Gözlerimi sana kaldırıyorum, Ey göklerde taht kuran!
Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!
2 Nasıl kulların gözleri efendilerinin, Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa, Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımız'a öyle bakar, O bize acıyıncaya dek.
Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.
3 Acı bize, ya RAB, acı; Gördüğümüz hakaret yeter de artar.
Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.
4 Rahat yaşayanların alayları, Küstahların hakareti Canımıza yetti.
Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

< Mezmurlar 123 >