< Mezmurlar 122 >
1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.
«Yuqirigha chiqish naxshisi» Ular manga: «Perwerdigarning öyige chiqayli» — déginide, Shadlandim.
2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!
Putlirimiz derwaziliring ichide turushqa nésip boldi, i Yérusalém!
3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!
I Yérusalém, sen jipsilashturulup retlik sélin’ghan bir sheherdursen;
4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.
Qebililer u yerge chiqidu, Yahning qebililiri chiqidu; Israilgha bérilgen körsetme boyiche, Perwerdigarning namigha teshekkür éytish üchün chiqidu.
5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.
Chünki u yerde höküm chiqirishqa textler sélindi, Dawutning jemetidikilerge textler sélindi.
6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
Yérusalémning aman-xatirjemlikini izdep dua qilinglar; Séni söygenler ronaq tapidu.
7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
Istihkamliring ichide aman-xatirjemlik bolsun, Ordiliring ichide awat-aramliq bolsun!
8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
Qérindashlirim hem yar-buraderlirim üchün, Men: «Aman-xatirjemlik ichingde bolsun» — deymen.
9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.
Perwerdigar Xudayimizning öyi üchün, Séning ronaq tépishinggha intilimen!