< Mezmurlar 122 >
1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.
Ɔsoroforo dwom. Dawid de. Me ne wɔn a wosee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fi” no ani gyei.
2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!
Yegyinagyina wʼaponkɛse ano, Yerusalem.
3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!
Wɔakyekyere Yerusalem yiye sɛ kuropɔn wahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.
4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.
Ɛhɔ na mmusuakuw no kɔ, Awurade mmusuakuw no, Wɔkɔkamfo Awurade din, sɛnea nhyehyɛe a wɔde ama Israel no te.
5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.
Ɛhɔ na atemmu nhengua no sisi, Dawid fi nhengua no.
6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
Monsrɛ asomdwoe mma Yerusalem se, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya bammɔ.
7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
Ma asomdwoe mmra wʼafasu mu na bammɔ mmra wʼaban mu.”
8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
Me nuanom ne me nnamfonom nti, mɛka se, “Asomdwoe ntena wo mu.”
9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.
Awurade yɛn Nyankopɔn fi nti, mɛhwehwɛ wo yiyeyɛ.