< Mezmurlar 122 >

1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.
Pesem preizvrstna Davidova. Veselim se tega, ker se mi pravi: Pojdimo v hišo Gospodovo.
2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!
Noge naše stojé med vrati tvojimi, o Jeruzalem!
3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!
Jeruzalem, prelepo zidan, mesto, katero je popolnem zvezano med sabo.
4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.
Kamor hodijo rodovi, rodovi Gospodovi po pričanji Izraelcev, slavit ime Gospodovo.
5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.
Ker tam stojé prestoli pravice, prestoli hiše Davidove.
6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
Prosite mir Jeruzalemu govoreč: Mirni naj bodejo kateri ljubijo tebe.
7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
Mir bodi v ozidji tvojem, pokoj v palačah tvojih.
8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
Zavoljo bratov mojih in prijateljev mojih govorim sedaj: Mir v tebi!
9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.
Zavoljo hiše Gospodove, Boga našega, pripravim ti dobro.

< Mezmurlar 122 >