< Mezmurlar 122 >
1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.
Faarfannaa Ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Yommuu isaan, “Kottu gara mana Waaqayyoo dhaqnaa” naan jedhanitti, ani nan gammade.
2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!
Yaa Yerusaalem, miilli keenya karrawwan kee irra dhaabata.
3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!
Yerusaalem akka magaalaa walitti maxxantee gobbatte tokkootti ijaaramte.
4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.
Kunis iddoo gosoonni, gosoonni Waaqayyo, akka sirna Israaʼeliif kenname sanaatti, maqaa Waaqayyoo galateeffachuuf itti ol baʼanii dha.
5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.
Teessoowwan murtii, teessoowwan mana Daawit achi dhaabatu.
6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
Akkana jedhaa nagaa Yerusaalemiif kadhadhaa: “Warri si jaallatan nagaan haa jiraatan.
7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
Dallaa kee keessa nagaan, masaraa mootummaa keetii keessa immoo tasgabbiin haa jiraatu.”
8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
Ani obboloota kootii fi michoota kootiif jedhee, “Nagaan si keessa haa jiraatu” nan jedha.
9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.
Mana Waaqayyo Waaqa keenyaatiif jedhee, ani akka wanni gaariin siif taʼu nan hawwa.