Mezmurlar 122

1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

David ƒe mɔzɔha. Mekpɔ dzidzɔ kple ame siwo gblɔ nam be, “Mina míayi Yehowa ƒe aƒe me.”

2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!

O! Yerusalem, míaƒe afɔwo le wò agbowo nu.

3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!

Wotso Yerusalem, eye nèle abe du si tsyia ɖe wo nɔewo nu ene.

4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.

Afi ma to vovovoawo yina, Yehowa ƒe toawo, be woakafu Yehowa, le ɖoɖo si wòna Israel nu.

5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

Afi ma woɖo ʋɔnudrɔ̃zikpuiwo ɖo, David ƒe aƒe la ƒe fiazikpuiwo.

6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!

Mido gbe ɖa, abia ŋutifafa na Yerusalem be, “Ame siwo lɔ̃ wò la nenɔ dedie.

7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”

Ŋutifafa nenɔ wò gliwo me kple dedinɔnɔ le wò fiasãwo me.”

8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.

Le nɔvinye ŋutsuwo kple xɔ̃nyewo ta, magblɔ be, “Ŋutifafa nenɔ mewò.”

9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.

Le Yehowa, míaƒe Mawu la ƒe aƒe la ta, madi dzidzedze na wò.