< Mezmurlar 122 >
1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.
(Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"
2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!
Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,
3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!
Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;
4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.
thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.
5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.
Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.
6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!
Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!
7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”
Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!
8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.
For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,
9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.
for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.