Mezmurlar 122

1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!

Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!

Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.

hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!

Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”

Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.

For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.

For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.