Mezmurlar 120

1 Hac ilahisi Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.

«Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Beximƣa kün qüxkǝndǝ mǝn Pǝrwǝrdigarƣa nida ⱪildim; U manga jawab bǝrdi.

2 Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!

I Pǝrwǝrdigar, jenimni yalƣan sɵzlǝydiƣan lǝwlǝrdin, Aldamqi tildin ⱪutuldurƣaysǝn.

3 Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?

Sanga nemǝ berilidu, Sanga nemǝ ⱪoxuluxi kerǝk, Əy aldamqi til?

4 Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!

— Palwan atⱪan ɵtkür oⱪlar, Arqa qoƣliri sanga tǝgsun!

5 Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.

Mǝxǝk diyarida musapir bolup yaxiƣinimƣa, Kedar qedirliri arisida turƣinimƣa ⱨalimƣa way!

6 Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.

Mǝn tinqliⱪⱪa ɵqlǝr arisida uzundin buyan turuwatimǝn;

7 Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!

Mǝn tinqliⱪpǝrwǝrmǝn; Biraⱪ gǝp ⱪilsam, ular uruximizla, dǝydu.