< Mezmurlar 120 >

1 Hac ilahisi Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
2 Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!
И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
3 Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?
Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
4 Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!
— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
5 Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.
Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
6 Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.
Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
7 Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!
Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

< Mezmurlar 120 >