< Mezmurlar 120 >
1 Hac ilahisi Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.
Svētku dziesma. Es piesaucu To Kungu savās bēdās, un Viņš mani paklausa.
2 Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan, Aldatıcı dillerden!
Kungs, izglāb manu dvēseli no melkuļu lūpām un viltnieku mēlēm.
3 Ey aldatıcı dil, RAB ne verecek sana, Daha ne verecek?
Ko viltīgā mēle Tev dos, jeb ko viņa Tev pieliks?
4 Yiğidin sivri oklarıyla Retem çalısından alevli korlar!
Tā ir kā varoņa asas bultas, kā degošas paegļu ogles.
5 Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki, Kedar çadırları arasında oturdum.
Ak vai, man, ka esmu svešinieks iekš Mešeha, un ka man jādzīvo Kedara dzīvokļos.
6 Fazla kaldım Barıştan nefret edenler arasında.
Par ilgu manai dvēselei dzīvot pie tiem, kas mieru ienīst.
7 Ben barış yanlısıyım, Ama söze başladığımda, Onlar savaşa kalkıyor!
Es turu mieru, bet tikko es runāju, tad tie ceļ ķildu.