Mezmurlar 12

1 Müzik şefi için - Sekiz telli sazlarla - Davut'un mezmuru Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.

Načelniku godbe po osmini, psalm Davidov. Daj rešenje, Gospod, ker minil je dobrodelnik; ker izginili so resnični izmed sinov človeških.

2 Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

Prazno govoré drug z drugim, s priliznenimi ustnami, z vojnim srcem govoré.

3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.

Pokončal bode Gospod vse priliznene ustne, jezik visokobesedni;

4 Onlar ki, “Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?” derler.

Njih, ki govoré: Našega jezika pravica bode obveljala, ustne naše so v naši oblasti, kdo bi bil nam gospod?

5 “Şimdi kalkacağım” diyor RAB, “Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”

Od zatiranja siromakov ubozih, od vpitja revežev vstanem skoraj, govori Gospod; pomagal bodem njemu, v katerega bode pihal žarjavico krivični.

6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

Besede Gospodove so čiste besede, srebro očiščeno v izbrani prsteni posodi, osnaženo sedemkrat.

7 Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!

Ti, Gospod, ohrani jih; vsakega izmed njih brani tega rodu na veke.

8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.

Krivični hodijo okrog povsodi, ko se povzdiguje malopridna reč med človeškimi sinovi.