Mezmurlar 119
1 Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!
Alef. Blagor poštenim na potu, kateri hodijo po postavi Gospodovi.
2 Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!
Blagor njim, ki hranijo pričanja njegova, ki ga iščejo iz vsega srca.
3 Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
Kateri tudi ne delajo krivice, ampak hodijo po potih njegovih.
4 Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.
Ti si zapovedal ukaze svoje, da naj se spolnjujejo pridno.
5 Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!
O da bi bila pota moja obernena spolnjevat postave tvoje!
6 Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.
Tedaj se ne osramotim, ko bodem gledal vse zapovedi tvoje.
7 Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.
Slavil te bodem s pravim srcem; učil se sodbâ pravice tvoje.
8 Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!
Postave tvoje bodem spolnjeval, ne zapusti me tako!
9 Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
Bet. Kako bode deček čistil stezo svojo? Držeč se je poleg besede tvoje.
10 Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!
Iz vsega srca svojega te iščem, ne daj, da izgrešim zapovedi tvoje.
11 Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.
V srci svojem hranim govor tvoj, da ne grešim zoper tebe.
12 Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.
Ti blagoslavljeni Gospod, uči me postave svoje.
13 Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.
Z ustnami svojimi preštevam vse pravice tvojih ust,
14 Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
Veselim se pota pričanj tvojih, kakor vseh zakladov.
15 Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.
Zapovedi tvoje premišljujem in gledam steze tvoje.
16 Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.
V postavah tvojih se razveseljujem, besede tvoje ne zabim.
17 Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.
Gimel. Dobroto podéli hlapcu svojemu, dokler živim spolnjujem naj besedo tvojo.
18 Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.
Odgrni oči moje, da gledam čuda po zakonu tvojem.
19 Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!
Tujec sem na tej zemlji, ne skrivaj mi zapovedi svojih.
20 İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
Ginem od hrepenenja po pravicah tvojih vsak čas.
21 Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.
Ti pogubljaš prevzetne, proklete, kateri izgrešajo zapovedi tvoje.
22 Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.
Odvali od mene sramoto in zaničevanje, ker hranim pričanja tvoja.
23 Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
Tedaj prvaki sedé in govoré zoper mene, hlapec tvoj premišlja postave tvoje.
24 Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.
Tedaj so pričanja tvoja razveseljevanja moja, svetovalci moji.
25 Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.
Dalet. V prahu tiči življenje moje, živega me ohrani po besedi svoji.
26 Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!
Pota svoja sem prešteval, in ti si me uslišal; úči me postave svoje.
27 Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.
Daj, da umem pot zapovedi tvojih, da premišljam čuda tvoja.
28 İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!
Od otožnosti solzi duša moja, dvigni me po besedi svoji.
29 Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.
Krivičnosti pot odvrni od mene, in zakon svoj mi podéli milostno.
30 Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
Resnice pot volim, sodbe tvoje imam pred očmi.
31 Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!
Držim se pričanj tvojih, Gospod; ne daj, da se osramotim.
32 İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
Po potih zapovedi tvojih bodem tekal, ko bodeš razširil srce moje.
33 Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
He. Uči me, Gospod, postav tvojih pót, katero bodem hranil do konca.
34 Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
Daj, da umem, da hranim zakon tvoj, in da ga spolnjujem iz vsega srca.
35 Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.
Daj, da hodim po zapovedi tvojih poti, ker tá me razveseljuje.
36 Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.
Nagni srce moje k postavam svojim, in ne k dobičku.
37 Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.
Odvrni oči moje, da ne gledajo ničemurnosti; po potih tvojih daj da živim.
38 Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
Stóri govor svoj hlapcu svojemu, kateri je vdan strahu pred teboj.
39 Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
Odvrni sramoto mojo, katere se bojim, ker dobre so pravice tvoje.
40 Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!
Glej, ukazov tvojih želim, v pravici tvoji daj mi živeti.
41 Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!
Vav. Ko mi bodejo prišle milosti tvoje, Gospod; blaginja tvoja po govoru tvojem,
42 O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
Odgovoril bodem njemu, ki me sramoti, kakor je; ker zaupanje imam v besedo tvojo.
43 Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
Ali od ust mojih ne odvzemi besede svoje resnične; ker pravic tvojih čakam.
44 Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.
In spolnjeval bodem zakon tvoj vedno, vekomaj in vekomaj.
45 Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
In neprestano bodem hodil po sami širjavi, ker povelj tvojih iščem.
46 Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.
In govoril bodem o pričanjih tvojih pred kralji, in ne bode me sram.
47 Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
In razveseljujoč se v zapovedih tvojih, katere ljubim,
48 Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
Dvignil bodem roke svoje do povelj tvojih, katera ljubim, in premišljeval postave tvoje.
49 Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
Zajin. Spomni se besede svoje s hlapcem svojim, o kateri si mi dal upanje.
50 Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
To je tolažilo moje v bridkosti moji; da me govor tvoj oživlja.
51 Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
Prevzetniki se mi posmehujejo silno, od postave tvoje ne zavijem.
52 Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
Spominjam so sodbà tvojih od vekomaj, Gospod, in samega sebe tolažim.
53 Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
Vihar me grabi od krivičnih, ki zapuščajo zakon tvoj.
54 Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
Prepevanju predmet so mi postave tvoje v kraji popotovanj mojih.
55 Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
Ponoči se spominjam imena tvojega, Gospod; in zakon tvoj spolnjujem.
56 Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
To je tolažba meni, da hranim zapovedi tvoje.
57 Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
Het. Delež moj si, Gospod, pravim, da spolnjujem besede tvoje.
58 Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
Obličje tvoje molim iz vsega srca svojega; milost mi izkaži po govoru svojem.
59 Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
Pota svoja premišljam, da obračam noge svoje po pričanjih tvojih.
60 Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
Hitim in se ne mudim spolnjevat zapovedi tvoje.
61 Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
Krdela krivičnih me plenijo, a postave tvoje ne zabim.
62 Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
O polunoči vstajam slavit te, zavoljo zapovedi tvojih pravičnih.
63 Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
Tovariš sem vsem, kateri te česté in spolnjujejo povelja tvoja.
64 Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
Milosti tvoje, o Gospod, polna je zemlja; postave svoje me úči.
65 Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
Tet. Dobro si storil hlapcu svojemu, Gospod; po besedi svoji.
66 Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
Izvrstnost pameti in vednosti me úči; ker zapovedim tvojim verujem.
67 Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
Ko nisem še govoril, motil sem se; sedaj pa spolnjujem govor tvoj.
68 Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
Dober si in dobrotljiv, úči me postave svoje.
69 Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
Ko zvijačo napravljajo zoper mene prevzetniki, jaz iz vsega srca hranim povelja tvoja.
70 Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
Debelí se kakor z mastjo njih srce; jaz se zakona tvojega radujem.
71 İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
Na dobro mi je bila bridkost, da bi se učil postav tvojih.
72 Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
Boljši mi je zakon tvojih ust nego mnogo tisoč zlatnikov in srebernikov.
73 Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
Jod. Roke tvoje so me naredile in napravile me; storí me razumnega, da se učim povelj tvojih.
74 Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
Boječi se tebe naj me vidijo ter se veselé, ker imam v besedi tvoji nado svojo.
75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
Spoznavam, Gospod, da so pravične sodbe tvoje; in da si me v zvestobi ponižal.
76 Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
Pridi skoraj milost tvoja, da me tolaži, po govoru tvojem s tvojim hlapcem.
77 Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
Dojdejo naj mi usmiljenja tvoja, da živim; ker zakon je vse razveseljevanje moje.
78 Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
Osramoté se naj prevzetniki, ker mi hudo delajo po krivem, ko premišljujem povelja tvoja.
79 Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
Povrnejo se naj k meni boječi se tebe in poznajoči pričanja tvoja.
80 Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
Srce moje bode pošteno v postavah tvojih, da se ne osramotim.
81 İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
Kaf. Duša moja koperni po blaginji tvoji; v besedi tvoji imam nado.
82 Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
Oči moje koperné po govoru tvojem, ko govorim: Kedaj me bodeš potolažil?
83 Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
Dasì sem podoben mehu v dimu, postav tvojih nisem pozabil.
84 Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
Koliko bode dnî hlapca tvojega? Kedaj bodeš sodil nje, ki me preganjajo?
85 Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
Jame mi kopljejo prevzetniki, kateri se ne ravnajo po zakonu tvojem.
86 Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
Vsa povelja tvoja zgolj resnica; po krivem me preganjajo, pomagaj mi.
87 Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
Skoraj so me uničili vrženega na tla; jaz pa se nísem izneveril postavam tvojim.
88 Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
Po milosti svoji ohrani me živega, da spolnjujem pričanja tvojih ust.
89 Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
Lamed. Vekomaj, o Gospod, biva beseda tvoja v nebesih,
90 Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
Od roda do roda zvestoba tvoja; ko si ustanavljal zemljo, stala je ona.
91 Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
Po sodbah tvojih stoji vse še danes; ker vse ono služi tebi.
92 Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
Ako bi ne bil zakon tvoj vse razveseljevanje moje, zdavnaj že bi bil poginil v nadlogi svoji.
93 Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
Vekomaj ne pozabim povelj tvojih, ker z njimi hraniš me živega.
94 Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
Tvoj sem, hrani me, ker povelj tvojih iščem.
95 Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
Ko me čakajo krivični, da me pogubé, pregledujem pričanja tvoja.
96 Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
Sleherne popolnosti vidim da je konec; povelje tvoje pa je obširno silno.
97 Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
Mem. Kako ljubim zakon tvoj! ves dan je premišljevanje moje.
98 Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
Modrejšega od sovražnikov mojih me dela po poveljih tvojih; ker vekomaj mi je na strani.
99 Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
Razumnejši postajam od vseh učenikov svojih; ker pričanja tvoja so premišljevanje moje.
100 Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
Razumnejši sem od starcev, ker hranim povelja tvoja.
101 Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
Od vsake hudobne steze zadržujem noge svoje, da spolnjujem besedo tvojo.
102 Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
Od sodbâ tvojih se ne ganem, ker ti me učiš.
103 Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
Kako sladki so mojemu grlu govori tvoji! sladkejši od medú ustom mojim.
104 Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
Po poveljih tvojih sem razumen, zatorej sovražim vsako stezo krivičnosti.
105 Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
Nun. Svetilo nogi moji je beseda tvoja, in poti moji luč.
106 Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
Prisegel sem, kar bodem držal, da bodem spolnjeval pravične sodbe tvoje.
107 Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
Ponižan sem silno, Gospod; živega me ohrani, po besedi svoji.
108 Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
Prostovoljne daritve ust mojih sprejemaj, prosim, Gospod; in pravice svoje me úči.
109 Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
Duša moja je vedno v roki moji; vendar ne zabim tvojega zakona.
110 Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
Mogočni krivičniki mi stavijo zanko, vendar od povelj tvojih ne zajdem.
111 Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
Pričanja tvoja imam vekomaj, ker so veselje mojemu srcu.
112 Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
Srce svoje nagibljem, da spolnjuje postave tvoje, vekomaj, večno!
113 Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
Sameh. Misli druge sovražim, zakon pa tvoj ljubim.
114 Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
Zatišje si moje in ščit moj; v besedi tvoji imam nado.
115 Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
Umaknite se od mene, hudobni, da hranim ukaze svojega Boga.
116 Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
Podpiraj me po govoru svojem, da živim; in ne osramoti me v nadi moji.
117 Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
Podpiraj me, da bodem otét, in da gledam vedno na postave tvoje.
118 Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
Vse, kateri izgrešujejo postave tvoje, teptaš; ker krivična je njih zvijača.
119 Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
Kakor žlindro odpravljaš vse krivične sè zemlje; zatorej ljubim pričanja tvoja.
120 Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
Od strahú pred teboj trepeče meso moje; tako me je strah tvojih sodbâ.
121 Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
Hajin. Po sodbi delam in pravici; ne izročaj me njim, ki me stiskajo.
122 Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
Porok bodi hlapcu svojemu na dobro; da me ne zatirajo prevzetni.
123 Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
Oči moje koperné po blaginji tvoji, in po pravičnem govoru tvojem.
124 Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
Ravnaj po milosti svoji s hlapcem svojim; in postave svoje me úči.
125 Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
Hlapec sem tvoj, storí me razumnega, da spoznam pričanja tvoja.
126 Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
Čas je, da dela Gospod; v nič dévajo zakon tvoj.
127 Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
Zatorej bolj ljubim ukaze tvoje, ko zlato in sicer najčistejše.
128 Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
Zato spoznavam vse ukaze za prave; vsako stezo krivičnosti sovražim.
129 Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
Pe. Čudovita so pričanja tvoja; zatorej jih hrani duša moja.
130 Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
Dohod besed tvojih razsvetljuje; z razumnostjo podučuje preproste.
131 Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
Usta svoja raztezam in sopiham; ker želján sem ukazov tvojih.
132 Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
Ozri se v mé in storí mi milost; kakor je prav proti njim, kateri ljubijo ime tvoje.
133 Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
Noge moje utrdi v govoru svojem, in ne daj da gospoduje kaka krivica z menoj.
134 Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
Otmi me zatiranja ljudî, da spolnjujem postave tvoje.
135 Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
Daj, da sveti tvoje obličje pred hlapcem tvojim; in úči me postave svoje.
136 Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
Potoki vodâ tekó iz mojih oči, zaradi njih, ki ne spolnjujejo tvojega zakona.
137 Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
Sade. Pravičen si, Gospod, in raven v sodbah svojih.
138 Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
Ukazal si pravična pričanja svoja, in silno zvesta.
139 Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
Od gorečnosti svoje ginem, ker besede tvoje zabijo sovražniki moji.
140 Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
Čist je govor tvoj močno; zatorej ga ljubi hlapec tvoj.
141 Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
Majhen sem jaz in zaničevan; povelj tvojih ne zabim,
142 Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
Pravice tvoje, vedne pravice, in postave tvoje resnične.
143 Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
Zatiranje in stiska me obhajati; ukazi tvoji so razveseljevanje moje.
144 Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
Pravica pričanj tvojih je vekomaj; razumnega me naredi, da živim.
145 Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
Kof. Ko te kličem iz vsega srca, usliši me, Gospod, da hranim postave tvoje.
146 Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
Ko te kličem, reši me, da spolnjujem pričanja tvoja.
147 Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
Préd te pridem v somraku, da vpijem; v besedo tvojo imam upanje.
148 Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
Oči moje prehitujejo straže, premišljat govor tvoj.
149 Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
Glas moj poslušaj po milosti svoji, Gospod; po sodbah svojih ohrani me živega,
150 Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
Ko se bližajo pregrehe učenci, ki so daleč od zakona tvojega,
151 Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
Blizu si, Gospod; in vsi ukazi tvoji so resnica.
152 Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
Zdavnaj vem o pričanjih tvojih, da si jih ustanovil vekomaj.
153 Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
Reš. Ozri se v nadlogo mojo, in reši me; ker zakona tvojega ne zabim.
154 Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
Prevzemi pravdo mojo in reši me; po govoru svojem ohrani me živega.
155 Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
Daleč od krivičnih bodi blaginja, ker ne iščejo postav tvojih.
156 Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
Usmiljenje tvoje je obilo, Gospod; po sodbah tvojih, ohrani me živega.
157 Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
Dasì je mnogo preganjalcev mojih in sovražnikov mojih, od pričanj tvojih ne krenem.
158 Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
Kakor hitro vidim izdajalce, mučim z gnjusom samega sebe, ker se ne držé govora tvojega.
159 Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
Glej, da ljubim povelja tvoja, Gospod; po milosti svoji ohrani me živega.
160 Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
Preblaga beseda tvoja je sama resnica; in vekomaj je vsaka pravična sodba tvoja.
161 Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
Šin. Ko me preganjajo po nedolžnem prvaki; boji se besede tvoje moje srce.
162 Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
Veselim se govora tvojega; kakor kdor je našel plen obilen.
163 Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
Krivičnost sovražim in studim, zakon tvoj ljubim.
164 Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
Sedemkrat te hvalim na dán za pravične sodbe tvoje.
165 Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
Velik mir imajo, kateri ljubijo zakon tvoj, in ní jim izpotike.
166 Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
Blaginje tvoje čakam, Gospod; in ukaze tvoje spolnjujem.
167 Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
Duša moja spolnjuje pričanja tvoja, in ljubim jih močno.
168 Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
Povelja tvoja spolnjujem in pričanja tvoja, ker vsa pota moja so pred teboj.
169 Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!
Tav. Vpitje moje se bližaj tvojemu obličju, Gospod; po besedi svoji naredi me umnega.
170 Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
Molitev moja pridi pred obličje tvoje; po govoru svojem otmi me.
171 Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
Hvala bodo vrela z ustnic mojih, ko me bodeš učil postave svoje.
172 Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
Jezik moj bode prepeval govor tvoj, da so prepravične vse zapovedi tvoje.
173 Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
V pomoč mi bodi na strani roka tvoja; ker volim povelja tvoja.
174 Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.
Po blaginji tvoji hrepenim, Gospod; in zakon tvoj je vse razveseljevanje moje.
175 Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.
Živi duša moja, da hvali tebe; in sodbe tvoje naj pomagajo meni.
176 Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.
Potikam se kakor ovca izgubljena, išči svojega hlapca; ker povelj tvojih ne zabim.
